O Παπατρέχας

 

Τὸ πλασματικὸ πρόσωπο τοῦ Παπατρέχα δημιουργήθηκε τὸ 1811, ὅταν ὁ Ἀδαμάντιος Κοραῆς ἐξέδωσε στὸ Παρίσι τὴν Α ραψωδία τῆς Ἰλιάδας. O Παπατρέχας ἐμφανιζόταν ἐκεῖ ὡς ἕνας ἀγράμματος ἀλλὰ φιλοπρόοδος παπᾶς ἀπὸ τὴ Χίο, ὁ ὁποῖος περιέβαλε μὲ ἀγάπη καὶ ἐνθουσιασμὸ τὴν προσπάθεια τοῦ Κοραῆ νὰ ἐκδώσει ἀρχαῖα συγγράμματα, μὲ σκοπὸ νὰ διαφωτίσει καὶ νὰ μορφώσει τοὺς ὁμοεθνεῖς του. Τὸ κείμενο αὐτό, μὲ τὸ ὁποῖο ὁ Παπατρέχας εἰσάγεται ὡς λογοτεχνικὸς ἥρωας, ἔχει μορφὴ διαλογικῆς ἐπιστολῆς καὶ ἀποτελεῖ τὰ προλεγόμενα τῆς ἔκδοσης. Μὲ τὸν ἴδιο τρόπο ὁ Παπατρέχας ἐπανέρχεται τὸ 1817, ὅταν ὁ Κοραῆς ἐκδίδει τὴ Β ραψωδία τῆς Ἰλιάδας. Στὴ νέα εἰσαγωγὴ ὁ Παπατρέχας, ὅπως θὰ διαπιστώσετε ἀπὸ τὸ ἀπόσπασμα ποὺ ἀκολουθεῖ, ἔχει κατανοήσει τὴν ἀξία τῆς ἑλληνικῆς κληρονομιᾶς, τὴν ὁποία μὲ πάθος ὑπερασπίζεται ἀπὸ τὴ φθορὰ τοῦ χρόνου καὶ τὴν ἁρπακτικότητα τῶν ξένων περιηγητῶν.

Θαύματα τοῦ Χριστοῦ τὴν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου

 Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Ξανὰ καὶ ξανὰ διαβάζουμε στὸ Εὐαγγέλιο γιὰ τὴν ὀργὴ ποὺ προκάλεσε ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς πραγματοποιώντας μιὰ πράξη ἐλέους, ἕνα θαῦμα τὴν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου. Καὶ δὲν βοηθάει σὲ κάτι ἄν θέσουμε στὸν ἑαυτό μας τὴν ἐρώτηση: Γιατί τὸ ἔκανε αὐτὸ συνεχῶς, μὲ τέτοια ἐπιμονή; Θὰ μποροῦσε νὰ εἶχε γίνει γιὰ νὰ ἀμφισβητήσει ἐκείνους ποὺ βρίσκονταν γύρω Του; Γιὰ νὰ τοὺς προκαλέσει; Θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι ἁπλὰ μιὰ παιδαγωγικὴ πράξη;

Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 10 Δεκεμβρίου 2023, ΚZ΄ Κυριακῆς (Ἐφεσ. Ἐφεσ. ς΄ 10-17)

10 Τὸ λοιπόν, ἀδελφοί μου, ἐνδυναμοῦσθε ἐν Κυ­ρίῳ καὶ ἐν τῷ κράτει τῆς ἰσ­χύος αὐτοῦ. 11 ἐνδύσασθε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸ δύνασθαι ὑμᾶς στῆναι πρὸς τὰς μεθοδείας τοῦ διαβόλου· 12 ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις. 13 διὰ τοῦτο ἀναλάβετε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ, ἵνα δυνηθῆτε ἀντιστῆναι ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ πονηρᾷ καὶ ἅπαν­τα κατεργασάμενοι στῆ­ναι. 14 στῆτε οὖν περιζωσάμενοι τὴν ὀσφὺν ὑμῶν ἐν ἀληθείᾳ, καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν θώρακα τῆς δικαιοσύνης, 15 καὶ ὑποδησάμενοι τοὺς πόδας ἐν ἑτοιμασίᾳ τοῦ εὐ­αγ­γελίου τῆς εἰρήνης, 16 ἐπὶ πᾶσιν ἀναλαβόντες τὸν θυρεὸν τῆς πίστεως, ἐν ᾧ δυνήσεσθε πάντα τὰ βέλη τοῦ πονηροῦ τὰ πεπυρωμένα σβέσαι· 17 καὶ τὴν περικεφαλαίαν τοῦ σωτηρίου δέξασθε, καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος, ὅ ἐστι ρῆμα Θεοῦ.

Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 10 Δεκεμβρίου 2023, Ι΄ Λουκᾶ ( Λουκ. ιγ΄ 10-17)

 Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἦν διδάσκων ὁ Ἰησοῦς ἐν μιᾷ τῶν συναγωγῶν ἐν τοῖς σάββασι. καὶ ἰδοὺ γυνὴ ἦν πνεῦμα ἔχουσα ἀσθενείας ἔτη δέκα καὶ ὀκτώ, καὶ ἦν συγκύπτουσα καὶ μὴ δυναμένη ἀνακῦψαι εἰς τὸ παν­τελές. ἰδὼν δὲ αὐτὴν ὁ Ἰησοῦς προσεφώνησε καὶ εἶπεν αὐτῇ· γύναι, ἀπολέλυσαι τῆς ἀ­­­σθενείας σου· καὶ ἐπέθηκεν αὐτῇ τὰς χεῖ­ρας· καὶ παραχρῆμα ἀνωρθώθη καὶ ἐδόξαζε τὸν Θεόν. ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἀρχισυνάγωγος, ἀγανακτῶν ὅτι τῷ σαββά­­τ­­ῳ ἐθεράπευσεν ὁ Ἰησοῦς, ἔλεγε τῷ ὄχλῳ· ἓξ ἡμέραι εἰσὶν ἐν αἷς δεῖ ἐργάζε­­­σθαι· ἐν ταύταις οὖν ἐρχόμενοι θεραπεύ­εσθε, καὶ μὴ τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου. ἀπεκρίθη οὖν αὐτῷ ὁ Κύριος καὶ εἶπεν· ὑποκρι­τά, ἕκαστος ὑμῶν τῷ σαββάτῳ οὐ λύει τὸν βοῦν αὐτοῦ ἢ τὸν ὄνον ἀ­πὸ τῆς φάτνης καὶ ἀπαγαγὼν ποτί­ζει; ταύτην δέ, θυγατέρα Ἀβραὰμ οὖσαν, ἣν ἔδησεν ὁ σατανᾶς ἰδοὺ δέκα καὶ ὀκτὼ ἔτη, οὐκ ἔδει λυθῆ­ναι ἀπὸ τοῦ δεσμοῦ τούτου τῇ ἡμέ­ρᾳ τοῦ σαββάτου; καὶ ταῦτα λέγον­τος αὐτοῦ κατῃσχύνον­το πάντες οἱ ἀντικείμενοι αὐτῷ, καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἔχαιρεν ἐπὶ πᾶσι τοῖς ἐνδό­ξοις τοῖς γινομένοις ὑπ᾿ αὐτοῦ.

 

Η Σύλληψη της Αγίας Άννης (Αφιέρωμα)

: η Σύλληψις της Αγίας Άννης

(η  συλλαμβάνεται με θαυμαστό τρόπο στα άγια σπλάγχνα της μητέρας της, της Άννας)

 

Για τον βίο της Αγίας Άννας , της μητέρας της Θεοτόκου και “γιαγιάς” του Χριστού, για την θαυμαστή σύλληψη της Θεοτόκου ένα αφιέρωμα με κείμενα και πολλές εικόνες.

Η αγία Άννα, ως στείρα που θαυματουργικά γέννησε σε πολύ μεγάλη ηλικία, χαρίζει παιδάκια σε πολλά άτεκνα ζευγάρια που με πίστη ζητούν τη βοήθειά της.Ας έχουμε όλοι την χάρη και την ευλογία της.

Ο ΒΙΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΑΣ

 «Ουχ ώσπερ Εύα συ τίκτεις εν λύπαις
χαράν γαρ ένδον Άννα κοιλίας φέρεις»
(Από το Συναξάρι)

Η Αγία Θεοπρομήτωρ Άννα ανήκει εις τα ιερά πρόσωπα τα οποία εκλήθησαν να υπηρετήσουν τη θεία βουλή της σωτηρίας των ανθρώπων με τη σάρκωση του Θεού Λόγου. Θυγατέρα του Ματθάν από τη φυλή Λευί και της Μαρίας. Είχε δυό αδελφές, τη Μαρία, μητέρα της Σαλώμης και την Σοβή, μητέρα της Έλισσαβετ, η οποία γέννησε τον Πρόδρομο. Η Άννα ήλθε εις γάμον με τον Ιωακείμ, ο οποίος καταγόταν από τη φυλή του Ιούδα. Ευσεβείς και οι δυό με φόβον Θεού. Προσέχουν στη ζωή τους και ρυθμίζουν τις πράξεις τους σύμφωνα με το θείο νόμο. Ζούν με ταπείνωση στην αφάνεια. Η αρετή όμως όσο κι αν σκεπασθή από τη μετριοφροσύνη γίνεται φανερή, όπως φανερό γίνεται και το αόρατο άρωμα του λουλουδιού.

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Κανόνας Πίστεως και Προστάτης

"Ουδείς εν πειρασμοίς σε πότε προσεκάλεσε και την λύσιν ευθύς ουκ εδέξατο, άγιε. Τους μεν εν θαλάσση, τους δε εν τη γη γαρ ου διαλείπεις σώζων εκάστοτε, ως έχων το δύνασθαι...". Μ' αυτά τα λόγια στιχούργησε και περιέγραψε ο άγιος Ρωμανός ο Μελωδός, συνοπτικά, τα θαυματουργικά χαρίσματα του άγιου Νικολάου, επισκόπου Μύρων της Λυκίας, στη Μικρά Ασία.
Η τιμή που αποδίδεται από τους όπου γης χριστιανούς προς τον άγιο Νικόλαο, τόσο τους Ορθοδόξους όσο και τους Ρωμαιοκαθολικούς, ακόμα και τους Προτεστάντες, τον κατατάσσει ανάμεσα στους πιο λαοφιλείς αγίους. Και δικαιολογημένα. Γιατί ο Νικόλαος υπήρξε ότι ακριβώς επεσήμαναν και οι υμνογράφοι του: Κανόνας πίστεως, πρόμαχος πιστών, εικόνα πραότητος, πατέρας ορφανών, πέλαγος αρετών, εγκρατείας διδάσκαλος, θλιβομένων παρηγοριά, ασθενούντων ιατρός, χηρών αντιλήπτωρ, προστάτης πενήτων, σωτήρας των εν θαλάσση, ολετήρ του Αρείου, στύλος της Εκκλησίας, δόξα ιεραρχών, αχείμαστος λιμήν, βρύσις θαυμάτων...

Και πράγματι· η ζωή, η δράση, τα θαύματα και γενικά η παρουσία του Άγιου στην Εκκλησία μας δικαιολογούν τα παραπάνω. Γι' αυτό και αξίζει να εκθέσουμε τα σχετικά με το βίο και την πολιτεία του μεγάλου αυτού Αγίου, προς οικοδομήν των αναγνωστών, έπαινο του Νικολάου και δόξαν του Θεού, που μας χαρίζει τέτοιες μορφές, για ν' αποτελούν πρότυπά μας.