Κυριακὴ πρὸ τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως

Διονύσιος Ψαριανός

Μητροπολίτης Σερβίων καί Κοζάνης (+)

19 Δεκεμβρίου 1965

Ἀγαπητοὶ χριστιανοί,

Ἀπὸ σήμερα πιὰ μπαίνουμε φανερὰ στὴν περιοχὴ τῆς μεγάλης ἑορτῆς τοῦ Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο μᾶς λέγει γιὰ τοὺς προγόνους τοῦ Ἰησοῦ, τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ ποὺ ἦρθε σὲ μᾶς κι ἔγινε ἄνθρωπος γιὰ τὴ σωτηρία μας. Ἀπὸ τὸν Ἀβραὰμ μέχρι τὸν Ἰωσὴφ εἶν\’ ἕνας μακρὺς κατάλογος μὲ τὰ ὀνόματα τῶν προγόνων τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ σὰν ἀνθρώπου. Ὁ κατάλογος ἀρχίζει ἀπὸ τὸν Ἀβραάμ, γιατί ἐκεῖνος εἶναι γενάρχης τῶν Ἑβραίων καὶ σὲ κεῖνον ὁ Θεὸς ἔδωκε τὴν ὑπόσχεση πὼς ἀπὸ τὴ γενιά του θὰ γεννηθῆ ὁ Χριστός. Ἐμεῖς τώρα ἂς ἀφήσουμε τὸν κατάλογο μὲ τὰ ὀνόματα κι ἂς ἀκούσουμε στὴ δική μας γλώσσα τὸ Εὐαγγέλιο, ἀπὸ κεῖ ποὺ μᾶς μιλάει γιὰ τὴ γέννηση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Περισσότερα: Κυριακὴ πρὸ τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως

Ευλογημένα Χριστούγεννα!

Ἡ λειτουργικὴ πράξη τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων

Ἄγνωστος συγγραφεύς

Ὁ ἑορτασμὸς τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων ξεκινᾶ στὴν οὐσία ἀπὸ τὴν «Κυριακὴ πρὸ τῶν Χριστουγέννων». Εἶναι ἡ Κυριακὴ κατὰ τὴν ὁποία, καθὼς ἀναφέρει τὸ Συναξάρι τῆς μέρας: «μνήμην ἄγειν ἐτάχθημεν παρὰ τῶν Ἁγίων καὶ θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, πάντων τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος Θεῷ εὐαρεστησάντων, ἀπὸ Ἀδὰμ ἄχρι καὶ Ἰωσὴφ τοῦ μνήστορος τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, κατὰ γενεαλογίαν, καθὼς ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκάς ἱστορικῶς ἠριθμήσατο· ὁμοίως καὶ τῶν Προφητῶν καὶ τῶν Προφητίδων». Ἐξυμνεῖται στοὺς ὕμνους τῆς ἡμέρας αὐτῆς ἡ σειρὰ τῶν προσώπων, ποὺ διαφύλαξαν τὴ λαχτάρα τῆς σωτηρίας καὶ ἔζησαν, μεταφέροντας τὴν προσμονὴ τοῦ Μεσσία ὡς λυτρωτῆ ἀπὸ τὸ βάρος τοῦ ἁμαρτήματος τῶν πρωτοπλάστων. Εἶναι ἡμέρα μνήμης τῶν Πατέρων αὐτῶν καὶ δοξολογία πρὸς τὸν Χριστό: «Τὰ τῶν Πατέρων σήμερον πιστοί, τελοῦντες μνημόσυνα, ἀνυμνήσωμεν Χριστὸν τὸν Λυτρωτήν». Ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἡμέρα, στὶς ἀκολουθίες προστίθενται ὕμνοι, ποὺ μᾶς προϊδεάζουν καὶ μᾶς προτρέπουν στὴν συμμετοχὴ στὸ μυστήριο τῆς Σαρκώσεως τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ.

Περισσότερα: Ἡ λειτουργικὴ πράξη τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων

Μουσικολειτουργικὴ προσέγγιση στὴν ἀκολουθία τῶν Μεγάλων Ὡρῶν τῶν Χριστουγέννων

Κουτούμπας Κωνσταντῖνος

Θεολόγος

Ἡ Ἀκολουθία τῶν Μεγάλων Ὠρών τελειται τὸ πρωὶ τῆς 24ης Δεκεμβρίου μετὰ τὸν Ὄρθρο. Στὴ σύγχρονη πράξη ὅλες οἱ Ἀκολουθίες τῆς Παραμονῆς τῶν Χριστουγέννων (Ὄρθρος – Ὧρες – Ἑσπερινὸς) ἀποτελοῦν ἕνα σῶμα στὸ τέλος τοῦ ὁποίου τελεῖται καὶ Θεία Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου. Γιὰ αὐτὸ καὶ οἱ Ἐκκλησίες τὴν Παραμονὴ ξεκινοῦν ἀρκετὰ πρωὶ προκειμένου νὰ καλυφθεῖ τὸ χρονικὸ διάστημα ποὺ ἀπαιτεῖται.

Περισσότερα: Μουσικολειτουργικὴ προσέγγιση στὴν ἀκολουθία τῶν Μεγάλων Ὡρῶν τῶν Χριστουγέννων

Δωδεκαήμερο

Δωδεκαήμερο στη χριστιανική παράδοση ονομάζεται η χρονική περίοδος των δώδεκα ημερών από τα Χριστούγεννα (25 Δεκεμβρίου) μέχρι και την παραμονή των Θεοφανείων (5 Ιανουαρίου).

Ορθόδοξη Εκκλησία

Για την Ορθόδοξη Εκκλησία, τόσο τα Χριστούγεννα όσο και τα Θεοφάνεια συγκαταλέγονται στις δώδεκα μεγάλες εορτές, που έρχονται δεύτερες μόνο μετά το Πάσχα σε σημασία^[1], αλλά και στις 10 Δεσποτικές εορτές.

Το Δωδεκαήμερο είναι χρονικό διάστημα χωρίς καμιά νηστεία εκτός από την τελευταία του ημέρα, την παραμονή των Θεοφανείων.^[1] Κατά τη διάρκειά του η μία εορτή διαδέχεται την άλλη. Πρώτα-πρώτα ο εορτασμός των Χριστουγέννων εκτείνεται σε τρεις ημέρες: Ανήμερα εορτάζεται η «κατά σάρκα Γέννησις του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού», η προσκύνηση των ποιμένων της Βηθλεέμ και η άφιξη των Τριών Μάγων. Η δεύτερη ημέρα των Χριστουγέννων (26 Δεκεμβρίου) είναι η «Σύναξις της Θεοτόκου», αναφερόμενη στον ρόλο της Παναγίας στην Ενανθρώπηση του Υιού του Θεού, και είναι δημόσια αργία στην Ελλάδα. Η τρίτη ημέρα (27 Δεκεμβρίου) είναι η εορτή του Πρωτομάρτυρα και αρχιδιακόνου Αγίου Στεφάνου, η χρονική εγγύτητα της οποίας στα Χριστούγεννα τονίζεται στο κοντάκιο του αγίου: «Ο Δεσπότης χθες ημίν δια σαρκός επεδήμει και ο δούλος σήμερον από σαρκός εξεδήμει. Χθες μεν γαρ ο βασιλεύων σαρκί ετέχθη, σήμερον δε ο ικέτης λιθοβολείται.»

Περισσότερα: Δωδεκαήμερο

Καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη

Ἀθανάσιος

Μητροπολίτης Λεμεσοῦ

Τὴν περίοδο τῶν Χριστουγέννων, ὁπωσδήποτε ἔρχεται μπροστά μας αὐτὸς ὁ ὕμνος τῶν ἀγγέλων, ποὺ ἔψαλλαν πρὶν 2000 καὶ πλέον χρόνια, ὅταν κάποια νύχτα τοῦ χειμῶνα ὁ Θεὸς ἔγινε γιὰ μᾶς ἄνθρωπος. Τὸ Εὐαγγέλιο λέει, ὅτι «πλῆθος στρατιᾶς οὐρανίου ἔψαλλε καὶ ὑμνοῦσε τὸν Θεὸ καὶ ἔλεγε: «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία».

Περισσότερα: Καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη