Κυριακή της Τυρινῆς: Ἡ συγχώρησις τῶν ἀδελφῶν προϋπόθεσις τῆς ἑνώσεώς μας μὲ τὸν Χριστὸ

Γεώργιος Καψάνης
Καθηγούμενος Ἱ. Μ. Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγ. Ὄρους

Ὁμιλία εἰς τὴν Τράπεζαν τῆς Συγχωρήσεως, τὴ 24η Φεβρουάριου 1992, Κυριακή τῆς Τυρινῆς.

Εὐχαριστοῦμε τὸν Κύριο, ποὺ μᾶς ἀξίωσε κι ἀπόψε, ἀδελφωμένοι ὅλοι, νὰ ἑορτάσουμε τὴν Κυριακή της Τυρινῆς· καὶ θὰ μᾶς ἀξιώση μετ’ ὀλίγον νὰ συγχωρηθοῦμε καὶ συγχωρημένοι καὶ ἀγαπημένοι νὰ μποῦμε στὴν εὐλογημένη καὶ ἁγία περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς.

Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 17 Μαρτίου 2024, τῆς Τυροφάγου (Ρωμ. ιγ΄ 11 – ιδ΄4)

Ἀδελφοί, νῦν ἐγγύτερον ἡ­­μῶν ἡ σωτηρία ἢ ὅτε ἐ­­πιστεύσαμεν. ἡ νὺξ προ­έ­κοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν. ἀποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους καὶ ἐνδυσώμεθα τὰ ὅπλα τοῦ φωτός. ὡς ἐν ἡμέ­­ρᾳ εὐσχημόνως περι­πατή­σωμεν, μὴ κώμοις καὶ μέθαις, μὴ κοίταις καὶ ἀσελγείαις, μὴ ἔριδι καὶ ζήλῳ, ἀλλ᾿ ἐνδύ­σα­­σθε τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χρι­­στόν, καὶ τῆς σαρκὸς πρό­νοιαν μὴ ποιεῖσθε εἰς ἐπι­θυμίας. Τὸν δὲ ἀσθενοῦντα τῇ πίστει προσλαμβάνεσθε, μὴ εἰς διακρίσεις διαλογι­σμῶν. ὃς μὲν πιστεύει φαγεῖν πάντα, ὁ δὲ ἀσθενῶν λάχανα ἐσθίει. ὁ ἐσθίων τὸν μὴ ἐσθίον­τα μὴ ἐξουθενείτω, καὶ ὁ μὴ ἐσθίων τὸν ἐσθίοντα μὴ κρινέτω· ὁ Θεὸς γὰρ αὐτὸν προσελάβετο. σὺ τίς εἶ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην; τῷ ἰδίῳ Κυρίῳ στήκει ἢ πίπτει· σταθήσεται δέ· δυνατὸς γάρ ἐστιν ὁ Θεὸς στῆσαι αὐτόν. 

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 17 Μαρτίου 2024, Τυροφάγου (Ματθ. ς΄ 14-21)

4 Ἐὰν γὰρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος· 15 ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν. 16 Ὅταν δὲ νηστεύητε, μὴ γίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ σκυθρωποί· ἀφανίζουσι γὰρ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὅπως φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις νηστεύοντες· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν. 17 σὺ δὲ νηστεύων ἄλειψαί σου τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ πρόσωπόν σου νίψαι, 18 ὅπως μὴ φανῇς τοῖς ἀνθρώποις νηστεύων, ἀλλὰ τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ, καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ. 19 Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σὴς καὶ βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται διορύσσουσι καὶ κλέπτουσι· 20 θησαυρίζετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ, ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν· 21 ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θη­σαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν.

Κήρυγμα γιὰ τὴν Ἐκκλησία καὶ τὴν Θεία Κοινωνία

Anthony Bloom
Metropolitan of Sourozh (1914- 2003)

 Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Υἱοῦ Πνεύματος.

Πόσο μυστηριώδης εἶναι ἡ Ἐκκλησία μας; Βρίσκεται στὴ ρίζα καὶ τὸν πυρήνα τῶν πραγμάτων καὶ ὅμως τόσο ὀδυνηρά, καὶ τρομακτικὰ διαιρεμένη.

Στὴν διακονία τῆς κοινωνίας, στὴ Θ. Λειτουργία, μετὰ τὰ λόγια: « Τὰ ἅγια τοῖς ἁγίοις», ὁ ἱερέας κόβει σὲ τεμάχια τὸν ἅρτο ποὺ ἔχει ἤδη καθαγιαστεῖ, ποὺ εἶναι τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ καὶ λέγει: «Μελίζεται καὶ διαμερίζεται ὁ Ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ μελιζόμενος καὶ μὴ διαιρούμενος, ὁ πάντοτε ἐσθιόμενος καὶ μηδέποτε δαπανώμενος, ἀλλά τοὺς μετέχοντας ἁγιάζων».

Αὐτὴ εἶναι ἡ εἰκόνα τῆς Ἐκκλησίας μέσα στὴν ἱστορία; Ἄν ἀληθεύει ὅτι ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ ἄνθρωποι ποὺ πιστεύουν στὸν Χριστὸ, ποὺ μέσω τοῦ ἱεροῦ Βαπτίσματος πέθαναν καὶ ἀναστήθηκαν μ’ Ἐκεῖνον, ἄν εἶναι ἀλήθεια ὅτι ὅλοι ἐκεῖνοι εἶναι ἑνωμένοι μ΄ Ἐκεῖνον, τότε εἶναι ἐπίσης ἀλήθεια ὅτι ὑπάρχει ἑνότητα· ἀλλὰ εἶναι ἐπίσης τόσο ὁλοφάνερα ἀληθινὸ ὅτι εἴμαστε διασπασμένοι σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα.

Περισπασμὸς καὶ προσοχὴ

Ἅγιος Ἰγνάτιος Brianchaninov
Ἐπίσκοπος Καυκάσου καί Μαύρης Θάλασσας

Οἱ ἄνθρωποι ποὺ ἔχουν κοσμικὸ φρόνημα θεωροῦν τὸν περισπασμὸ ἀθῶο, οἱ ἅγιοι πατέρες ὅμως λένε πὼς εἶναι ἡ ἀρχὴ ὅλων τῶν κακῶν.

Ὅποιος ἔχει παραδοθεῖ στὸν περισπασμὸ ὅλων τῶν πραγμάτων καὶ τῶν θεμάτων, ἀκόμα καὶ τῶν πιὸ σοβαρῶν, ἔχει ἀντίληψη πολὺ περιορισμένη καὶ ἐπιφανειακή.

Ὅποιος ἔχει παραδοθεῖ στὸν περισπασμό, εἶναι συνήθως ἀσταθής. Τὰ αἰσθήματα τῆς καρδιᾶς του δὲν ἔχουν βάθος καὶ δύναμη, γι’ αὐτὸ εἶναι ρευστὰ καὶ ἐφήμερα.

Ὅπως ἡ πεταλούδα πετάει ἀπὸ λουλούδι σὲ λουλούδι, ἔτσι κι αὐτὸς ποὺ ἔχει παραδοθεῖ στὸν περισπασμό, τρέχει ἀπὸ τὴ μία σωματικὴ ἀπόλαυση στὴν ἄλλη κι ἀπὸ τὴ μία μάταιη φροντίδα στὴν ἄλλη.

Εἰς τὴν Κυριακὴ τῆς Ἀποκρέω

Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς
 
1. Τὴν περασμένη Κυριακὴ ἡ Ἐκκλησία ἐμνημόνευε τὴν ἀπερίγραπτη φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ πρὸς ἐμᾶς πού παρουσιάζεται μὲ τὴν παραβολὴ τοῦ σεσωσμένου Ἀσώτου. Τὴν σημερινὴ Κυριακὴ διδάσκει περὶ τῆς μελλούσης φρικωδεστάτης κρίσεως τοῦ Θεοῦ, χρησιμοποιώντας μία καλή τάξι καὶ ἀκολουθώντας τίς προφητικὲς φωνές· διότι, λέγει, «θὰ σοῦ ψάλω, Κύριε, ἔλεος καὶ κρίσι», καὶ «μία φορὰ ἐλάλησε ὁ Θεὸς καὶ ἄκουσα τὰ δύο αὐτά, ὅτι τὸ κράτος εἶναι τοῦ Θεοῦ καὶ ἰδικό σου, Κύριε, τὸ ἔλεος, διότι ἐσὺ θ’ ἀποδώσης στόν καθένα κατὰ τὰ ἔργα του».
  1. Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 10 Μαρτίου 2024, τῶν Ἀπόκρεω (Α΄ Κορ. η΄ 8 – θ΄ 2)
  2. Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 10 Μαρτίου 2024, Ἀπόκρεω (Ματθ. κε΄ 31-46)
  3. ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟ ΠΡΟ ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΕΩ
  4. Οι άγιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες