Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 11 Ἰουνίου 2023, τῶν Ἁγίων Πάντων (Ἑβρ. ια΄ 33-ιβ΄ 2)

33 οἳ διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰρ­γάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέ­τυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφρα­ξαν στόματα λεόντων, 34 ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμ­βολὰς ἔκλιναν ἀλλο­τρίων· 35 ἔλαβον γυναῖκες ἐξ ἀναστάσεως τοὺς νεκροὺς αὐτῶν· ἄλλοι δὲ ἐτυμπα­νίσθησαν, οὐ προσδεξάμενοι τὴν ἀπολύτρωσιν, ἵνα κρείττονος ἀναστάσεως τύ­χω­σιν· 36 ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ μαστίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔ­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­τι δὲ δεσμῶν καὶ φυλακῆς· 37 ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθη­σαν, ἐπειράσθη­σαν, ἐν φό­νῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερού­μενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, 38 ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς. 39 Καὶ οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν, 40 τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι.

ιβ΄ 1 Τοιγαροῦν καὶ ἡμεῖς, τοσοῦτον ἔχοντες περικείμενον ἡμῖν νέφος μαρτύρων, ὄγκον ἀποθέμενοι πάντα καὶ τὴν εὐπερίστατον ἁμαρτίαν, δι’ ὑπομονῆς τρέ­χω­μεν τὸν προκείμενον ἡμῖν ἀγῶνα, 2 ἀφορῶντες εἰς τὸν τῆς πίστεως ἀρχηγὸν καὶ τε­λει­ω­τὴν Ἰησοῦν.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

33 Αὐτοί, ἐπειδή εἶχαν πίστη, καταπολέμησαν καί ὑπέ­ταξαν βασίλεια, κυβέρνησαν τό λαό μέ δικαιοσύνη, πέ­­τυχαν τήν πραγματοποίηση τῶν ὑποσχέσεων πού τούς ἔδωσε ὁ Θεός, ἔφραξαν στόματα λιονταριῶν, ὅπως ὁ Δανιήλ, 34 ἔσβησαν τήν καταστρεπτική δύναμη τῆς φωτιᾶς, διέφυγαν τόν κίνδυνο τῆς σφαγῆς, πῆραν δύναμη κι ἔγιναν καλά ἀπό ἀρρώστιες, ἀναδείχθηκαν ἰσχυροί καί ἀνίκητοι στόν πόλεμο, ἔτρεψαν σέ φυγή τίς ἐχθρικές πα­ρατάξεις καί τά πολυπληθή στρατεύματά τους. 35 Μέ τήν πίστη πού εἶχαν στήν ὑπερφυσική δύναμη τῶν προφητῶν οἱ γυναῖκες πού ἀναφέρει ἡ Παλαιά Δι­α­­­θήκη ξαναπῆραν πίσω ζωντανά τά νε­κρά παιδιά τους πού ἀνέστησαν οἱ προφῆτες. Κι ἄλ­λοι δέθηκαν στό βα­σα­νιστικό ὄργανο πού λεγόταν τύ­μπανο καί δάρθηκαν σκληρά μέχρι θανάτου, ἐπει­δή δέν δέχθηκαν νά ἀρ­νηθοῦν τήν πίστη τους καί νά ἐλευ­θε­ρωθοῦν ἔτσι ἀπό τό μαρτύριο. Προτίμη­σαν τό σκληρό αὐτό μαρτύριο, γιά νά ἀναστηθοῦν σέ μιά καλύτερη ζωή, παρά νά ἔχουν μιά πρόσκαιρη ἀπο­κα­τά­στα­ση στή ζωή αὐτή. 36 Κι ἄλλοι πάλι δοκίμασαν ἐμπαιγμούς καί μαστιγώσεις, ἀκόμη μάλιστα καί δεσμά καί φυλακίσεις. 37 Λιθοβολήθηκαν, πριονίσθηκαν, δοκίμασαν πολλούς πειρασμούς, θανατώθηκαν μέ σφαγή ἀπό μαχαίρι, περιφέρονταν σάν πλανόδιοι ἐδῶ κι ἐκεῖ. Φοροῦσαν γιά ροῦχα προβιές καί γιδοδέρματα, ζώντας μέσα σέ στερήσεις, θλίψεις καί κακοπάθειες. 38 Ὁλόκληρος ὁ κόσμος δέν ἄξιζε ὅσο οἱ ἅγιοι αὐτοί ἄνδρες, κι οὔτε μποροῦσε νά συγκριθεῖ μ’ αὐτούς. Περιπλανιόνταν σέ ἐρημιές καί σέ βουνά, σέ σπηλιές καί σέ τρύπες τῆς γῆς. 39 Κι ὅλοι αὐτοί οἱ ἅγιοι ἄνδρες, ἄν καί ἔλαβαν ἐγκω­μι­αστική μαρτυρία γιά τήν πίστη τους, δέν ἀπόλαυσαν τήν ὑπόσχεση τῆς οὐράνιας κληρονομιᾶς. 40 Κι αὐτό διότι ὁ Θεός προέβλεψε γιά μᾶς κάτι καλύτερο, ὥστε αὐτοί νά μή λάβουν σέ τέλειο βαθμό τή σωτηρία τους χωρίς ἐμᾶς, ἀλλά νά τή λάβουμε ὅλοι μαζί. Ἔτσι ἐμεῖς βρισκόμαστε τώρα σέ πλεονεκτικότερη θέση ἀπ’ αὐτούς· ὄχι μόνο ἐπειδή ζοῦμε στά χρόνια τῆς ἀπολυτρώσεως τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί ἐπειδή ἡ περίοδος τῆς ἀναμονῆς γιά μᾶς εἶναι μικρότερη.

ιβ΄ 1 Ἔχοντας λοιπόν κι ἐμεῖς τριγύρω μας ἕνα τόσο μεγάλο καί πυκνό σύννεφο ἁγίων ἀνθρώπων πού μαρτύρησαν γιά τήν ἀλήθεια τῆς πίστεως, ἄς πετάξουμε ἀπό πάνω μας κάθε φορτίο βιοτικῶν πραγμάτων καί φρο­ντίδων, ἐπιπλέον μάλιστα καί τήν ἁμαρτία, στήν ὁποία εὔκολα κανείς παρασύρεται. Κι ἄς τρέχουμε μέ ὑπο­­μονή τόν ἀγώνα πού προβάλλει μπροστά μας. 2 Καί πουθενά ἀλλοῦ ἄς μή στρέφουμε τά βλέμματά μας καί τήν προσοχή μας παρά μόνο στόν Ἰησοῦ, πού εἶναι ὁ ἀρχηγός καί θεμελιωτής τῆς πίστεώς μας καί μᾶς τελειοποιεῖ σ’ αὐτήν.