Ἡ Πεντηκοστὴ
Ἡ Πεντηκοστὴ εἶναι ἡ τέλεια καὶ ἐσχάτη ἑορτή πού ὁλοκληρώνει τὸν κύκλο τῆς θείας Οἰκονομίας, δηλαδὴ τοῦ ἔργου πού ἐπιτέλεσε ὁ Χριστὸς γιά τήν σωτηρίᾳ τοῦ κόσμου. Τὸ μυστήριο τῆς ἑορτῆς εἶναι μεγάλο καὶ τὸ χάρισμά της ἐκδηλώνεται μέ αὐτὸν τὸν ἀποστολικὸ πλατυσμὸ τῆς καρδίας.
Σήμερα συμπληρώθηκε τὸ ἔργο τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὸν Πατέρα, τὸν Υἱὸ καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Σήμερα ἐκπληρώθηκε ἐπίσης ἡ προσδοκία τῆς ἐπαγγελίας τοῦ Πατρός. Σήμερα τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο ἐπεδήμησε ὡς πύρινες γλῶσσες, ποὺ καθῖσαν «ἐφ’ ἕνα ἕκαστον τῶν μαθητῶν». Οἱ μαθητὲς ἔλαβαν τὸ χάρισμα τοῦ Παρακλήτου καὶ ὁ κάθε ἔνας ἔγινε μοναδικὴ ὑπόστάση ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
Ὅταν ἡ φωταγωγοῦσα καὶ δροσίζουσα φλόγα τοῦ Παρακλήτου ἀγγίξει τὴν καρδία, ἐνεργεῖ μέ διπλὸ τρόπο. Κατακαίει τὸν ῥύπο τῆς ἁμαρτίας, ἐνῶ παράλληλα φωτίζει τὴν καρδία μέ τὴν ἀληθινὴ θεογνωσία καὶ τήν θερμαίνει μέ τὸ πῦρ τῆς θείας ἀγάπης. Ἔτσι, σκορπᾶ τὴν πλάνη, μαρτυρεῖ γιά τήν θεότητα τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ καὶ χαράσσει στά βάθη της τὴν ἁγία μορφὴ Του. Ἡ θέρμη τῆς ἀγάπης Του πλαταίνει τὴν καρδία, γιά νά περιπτυχθεῖ Οὐρανὸ καὶ γῆ. Ἡ προσευχὴ τοῦ ἀνθρώπού πού ἔχει συλλάβει στήν καρδία του Πνεῦμα Ἅγιο εἶναι: «Κύριε, σῶσον, ἁγίασον πάντας».
Τὸ χάρισμα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ὑπενθυμίζει καὶ διδάσκει τὰ ῥήματα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, τὴν ἀλήθειά Του, ποὺ «λύει τὰ δεσμὰ» τοῦ κόσμου καὶ τῶν παθῶν [Λουκ. 11,13].Ὅταν ἔλθει ὁ Βασιλεὺς τῶν ἀγαθῶν νά σκηνώσει στήν καρδία, μόνο τότε γνωρίζουμε τήν γνήσια, τὴν πνευματικὴ ἐλευθερία.
Κάθε Χριστιανὸς ἔχει ἐν δυνάμει τήν δυνατότητα νά ἐπαναλάβει τὴν Πεντηκοστὴ στήν ζωὴ του. Ὡστόσο, προϋπόθεση γι’ αὐτὸ εἶναι ἡ δίψα γιά τὸ «ὕδωρ τὸ ζῶν» πού προσφέρει ὁ Κύριος, καὶ ἡ εἴσοδος στό ὑπερῶο τῆς καρδίας, ὅπου μέ ἐπιμονὴ καὶ ὑπομονὴ θὰ προσκαρτερήσει ὁ πιστός μέ τὴν ἐπίκληση τοῦ Ὀνόματος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν ἀναμονὴ τοῦ ἐρχομοῦ Του. Ἡ δωρεὰ τῆς Πεντηκοστῆς καθιστᾶ τὸν ἀνθρωπο ἱκανὸ νά ἐπικαλεῖται θεοπρεπῶς τὸ Ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, στό Ὁποῖο βρίσκεται ἡ χάρη τῆς σωτηρίας.
Ἂς προσεγγίσουμε αὐτὴ τήν μεγάλη καὶ τελευταία ἑορτὴ τῆς Πεντηκοστῆς μέ τὴν πίστη ὅτι καὶ ἐμᾶς ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς δέν θὰ μᾶς παρίδει, ἀλλὰ θὰ μᾶς ἐπισκεφθεῖ. Καὶ σὲ ἐμᾶς θὰ ἐξαποστείλει τὰ δόματα τῆς ἀγαθότητάς Του. Ὅπως λέει ὁ Ἴδιος στό Εὐαγγέλιό Του: «Εἰ οὖν ὑμεῖς, ὑπάρχοντες πονηροί, οἴδατε δόματα ἀγαθὰ διδόναι τοῖς τέκνοις ὑμῶν, πόσῳ μᾶλλον ὁ Πατὴρ ὁ ἐξ οὐρανοῦ δώσει Πνεῦμα ἀγαθὸν τοῖς αἰτοῦσιν αὐτὸν» [Λουκ. 11,13], ὥστε νά τοὺς ὁδηγήσει «ἐν τήν εὐθείᾳ γῇ» [Ψαλμ. 142, 10] τῆς σωτηρίας. Μὲ τὴν ὑπόσχεση τοῦ Κυρίου καὶ τὸν ἄψευστο λόγο Του ὡς «ἄγκυραν τῆς ψυχῆς ἀσφαλῆ τε καὶ βεβαίαν» [ Ἑβρ. 6,19], ἂς παραδοθοῦμε στόν συσσεισμὸ τῆς ἐνεργείας τοῦ Πνεύματός Του καὶ ἂς ἀποτινάξουμε ἀπὸ ἐπάνω μας τὰ λέπια τῆς ἁμαρτίας καὶ τήν φθορά τοῦ θανάτου, ὥστε μέ ὅλη μας τὴν καρδία στραμμένη πρὸς τὸν Κύριο νά δεχθοῦμε καὶ ἐμεῖς τὸ «φλογίζον καὶ ὑετίζον» χάρισμα τοῦ Μεγάλου Θεοῦ μας, τὸ ὁποῖο θὰ μᾶς μεταβιβάσει ἀπὸ τὰ ἐφήμερα καὶ ἀπατηλὰ στά αἰώνια καὶ ἀληθινά. Τότε θὰ γνωρίσουμε ὅτι εἴμαστε παιδιὰ τοῦ Οὐρανίου Πατρός, καὶ τὸ Πνεῦμα μέσα στήν καρδία μας θὰ κράζει ἀκατάπαυστα, «Ἀββᾶ, ὁ Πατήρ». Γιά ἐμᾶς ἔχει ἑτοιμάσει μεγάλη κληρονομία, τήν Βασιλείᾳ τῶν Οὐρανῶν. Σὲ ἐμᾶς ἡ ἐπαγγελία [Πράξ.2, 39],τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. «Ἀμήν».
Ἀρχιμ. Ζαχαρίας Ζάχαρου
