Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 28 Ἰανουαρίου 2024, ΛΒ΄ Κυριακῆς (Α΄ Τιμ. δ΄ 9-15)

Τέκνον Τιμόθεε, πι­στὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀ­πο­δοχῆς ἄξιος· εἰς τοῦ­το γὰρ καὶ κοπιῶμεν καὶ ὀ­νειδιζό­μεθα, ὅτι ἠλ­πί­καμεν ἐπὶ Θεῷ ζῶντι, ὅς ἐστι σωτὴρ πάντων ἀν­θρώ­πων, μάλιστα πι­­στῶν. Παράγγελλε ταῦ­τα καὶ δίδασκε. μη­δείς σου τῆς νεότητος καταφρονείτω, ἀλ­­λὰ τύπος γί­νου τῶν πιστῶν ἐν λό­γῳ, ἐν ἀναστροφῇ, ἐν ἀ­γάπῃ, ἐν πνεύματι, ἐν πί­­­στει, ἐν ἁγνείᾳ. ἕως ἔρ­χομαι πρόσεχε τῇ ἀ­ναγνώσει, τῇ παρακλή­σει, τῇ διδασκαλίᾳ. μὴ ἀ­μέλει τοῦ ἐν σοὶ χα­ρί­σματος, ὃ ἐδόθη σοι διὰ προ­φητείας μετὰ ἐπι­θέ­σεως τῶν χειρῶν τοῦ πρε­σ­βυτερίου. ταῦτα με­λέτ­α, ἐν τούτοις ἴσθι, ἵνα σου ἡ προκοπὴ φα­νερὰ ᾖ ἐν πᾶσιν.

Η ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΛΟΓΟΥ

«Ταῦτα μελέτα, ἐν τούτοις ἴσθι»

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος ὡς σοφὸς παιδαγωγὸς παραθέτει στὸν μαθητή του Τιμόθεο πολύτιμες ὁδηγίες καὶ πρακτικὲς συμβουλὲς γιὰ τὸ ποιμαντικὸ ἔργο ποὺ εἶχε νὰ ἐπιτελέσει στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἐφέσου. Μεταξὺ τῶν ἄλλων τοῦ ἐπισημαίνει νά μελετᾶ συχνὰ καὶ σὲ βάθος ὅσα τοῦ γράφει καὶ μάλιστα στὰ νοήματα αὐτὰ νὰ βρίσκεται ἡ σκέψη του. Ὁ θεόπνευστος αὐτὸς λόγος τοῦ Ἀποστόλου ἀπευθύνεται καὶ στὸν καθένα μας. Μᾶς συνιστᾶ νά μελετοῦμε τὴ θεία διδασκαλία τοῦ Κυρίου. Γιατί, στ’ ἀλήθεια, εἶναι ἀπαραίτητο νὰ μελετοῦμε τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ πῶς πρέπει νὰ γίνεται ἡ μελέτη μας; Αὐτὰ θὰ μᾶς ἀπασχολήσουν στὴ συνέχεια.

1. Μᾶς ὁμιλεῖ ὁ Θεὸς

Εἶναι χρέος τοῦ πιστοῦ ἡ μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς, διότι στὶς σελίδες της δὲν περιέχονται ἀνθρώπινες σκέψεις καὶ διδασκαλίες, ἀλλὰ ὁ αἰώνιος λόγος τοῦ Θεοῦ. «Τάδε λέγει Κύριος», τόνιζαν οἱ Προφῆτες στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, πρὶν ἐξαγγείλουν τὶς προφητεῖες τους. Αὐτὰ ποὺ σᾶς λέω δὲν εἶναι λόγια δικά μου, ἀνθρώπινα, ἀλλὰ τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ. Σᾶς ὁμιλεῖ ὁ Θεός. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα φώτιζε τοὺς Προφῆτες. Αὐτὸ καθοδηγοῦσε καὶ τοὺς ἁγίους Ἀποστόλους ποὺ διέσωσαν στὰ ἱερὰ κείμενά τους τὴ διδασκαλία τοῦ Κυρίου. «Πᾶσα γραφὴ θεόπνευστος» (Β΄ Τιμ. γ΄ 16), σημειώνει σὲ ἄλλη ἐπιστολή του ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Κάθε ἱερὸ κείμενο, δηλαδή, ποὺ περιλαμβάνεται στὴν Ἁγία Γραφή, ἔχει συνταχθεῖ μὲ τὸν φωτισμὸ καὶ τὴν καθοδήγηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Μελετώντας τὰ λόγια τοῦ Κυρίου μᾶς ἀποκαλύπτεται ὁ Θεὸς σὲ κάθε ἐποχή. Ἀκοῦμε τὴ φωνή του. Μᾶς φανερώνει τὸ θεῖο θέλημά του. Μᾶς δίνει ἀπάν­τηση στὰ σημαντικότερα ἐρωτήματα ποὺ μᾶς ἀπασχολοῦν. Μᾶς πληροφορεῖ πόσα ἔπραξε ἀπὸ ἀγάπη γιὰ τὴν αἰώνια σωτηρία μας καὶ τί πρέπει νὰ πράξουμε ἐμεῖς γιὰ νὰ τὴν προσοικειωθοῦμε. Μᾶς δείχνει τὸν αἰώνιο προορισμό μας.

Γι᾿ αὐτὸ ἡ μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς μᾶς καλλιεργεῖ, μᾶς παρηγορεῖ στὶς δοκιμασίες, μᾶς δείχνει τὸν δρόμο γιὰ νὰ ἐπιστρέψουμε στὸν Θεό, μᾶς ἀναγεν­νᾶ πνευματικά. Εἶναι ἡ πνευματικὴ τρο­φὴ ποὺ χρειαζόμαστε, ὅπως τὸ δένδρο χρειάζεται τὸ νερὸ γιὰ νὰ ἀναπτυχθεῖ. Μᾶς ζωογονεῖ, μᾶς ἐξαγιάζει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. Μᾶς βοηθεῖ νὰ προοδεύσουμε στὸν πνευματικό μας ἀγώνα. «Ἵ­να σου ἡ προκοπὴ φανερὰ ᾖ ἐν πᾶ­σι», σημειώνει ὁ Ἀπόστολος στὴ συνέχεια τοῦ λόγου του. Μὲ τὴν πνευματικὴ μελέτη ἡ πρόοδός σου θὰ γίνεται φανερὴ σὲ ὅλους. Εἶναι σημαντικότατη ἡ μελέτη τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ γιὰ ὅλους μας. Πῶς ὅμως θὰ πρέπει νὰ τόν μελετοῦμε;

2. Ἐμβάθυνση καὶ ἐφαρμογὴ

Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὴν προτροπή του πρὸς τὸν Τιμόθεο χρησιμοποιεῖ τὸ ρῆμα «μελέτα». Κάνει λόγο γιά μελέτη τῆς Γραφῆς κι ὄχι γιὰ ἁπλὴ ἀνάγνωση. Συνιστᾶ καὶ σ᾿ ἐμᾶς ὄχι ἁπλῶς νὰ διαβάζουμε, ἀλλὰ νὰ ἐμβαθύνουμε μὲ προσήλωση καὶ ἐνδια­φέρον, μὲ δίψα πνευματικὴ στὶς θεῖες ἀλήθειες. Νὰ δίνουμε χρόνο στὴ μελέτη, ὥστε νὰ μὴ γίνεται πρόχειρα καὶ ἐπιφανειακά. Νὰ μελετοῦμε καὶ μὲ εὐλάβεια· μὲ τὴ συνείδηση, ὅπως εἴπαμε νωρίτερα, ὅτι μᾶς ὁμιλεῖ ὁ Θεός. «Ἀκούσομαι τί λαλήσει ἐν ἐμοὶ Κύριος ὁ Θεός» (Ψαλ. πδ΄ [84] 9), ἀναφέρει ὁ ἱερὸς Ψαλμωδός. Θὰ ἀκούσω τί θέλει νὰ πεῖ προσωπικὰ σ᾿ ἐμένα ὁ Κύριος καὶ Θεός μου.

Κάνει ἐπίσης ἐντύπωση ἡ προτροπὴ τοῦ θείου Ἀποστόλου: «ἐν τούτοις ἴσθι». Μᾶς συμβουλεύει τὴν ὥρα τῆς μελέτης ὄχι μόνο νὰ εἴμαστε συγκεντρωμένοι, ἀλλὰ καὶ νὰ παραμένει ἡ διάνοιά μας καὶ ὁλόκληρη ἡ ὕπαρξή μας στὰ θεῖα λόγια τοῦ Κυρίου. Νὰ χαράσσονται στὴν καρδιά μας καὶ νὰ τὰ ἐπαναφέρουμε συχνὰ στὴ σκέψη μας.

Ἐπιπλέον χρειάζεται νὰ ἐφαρμόζουμε στὴ ζωή μας ὅσα μελετοῦμε στὴν Ἁγία Γραφή. «Μακάριος ὁ ἀναγινώσκων καὶ οἱ ἀκούοντες τοὺς λόγους τῆς προφη­τείας καὶ τηροῦντες τὰ ἐν αὐτῇ γεγραμμένα» (Ἀποκ. α΄ 3), ἐπισημαίνει ὁ ἱερὸς εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης στὴν Ἀποκάλυψη. Δηλαδή, μακάριος εἶναι αὐτὸς ποὺ διαβάζει, ἀλλά κι ἐκεῖνοι ποὺ ἀκοῦν τὰ θεόπνευστα αὐτὰ προφητικὰ καὶ διδακτικὰ λόγια καὶ τὰ τηροῦν μὲ εὐλάβεια· τὰ ἐφαρμόζουν μὲ συνέπεια στὴ ζωή τους. Γιὰ νὰ μᾶς ὠφελήσει ἡ μελέτη τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, χρειάζεται ἀπαραίτητα καὶ ἡ ἀπόφαση ἐφαρμογῆς του.

Ἡ ἐποχή μας ἔχει ὀνομασθεῖ ἐποχὴ τῆς πληροφορίας, διότι καθημερινὰ οἱ ἄνθρωποι δεχόμαστε ἕναν καταιγισμὸ πληροφοριῶν, οἱ περισσότερες ἀπὸ τὶς ὁποῖες μᾶς εἶναι περιττές. Πόσες ὧρες χάνουμε ἀρκετοὶ διαβάζοντας στὸ διαδίκτυο εἰδήσεις ἀνούσιες, κάποτε καὶ ἐπιβλαβεῖς στὴν ψυχή μας. Ἂς προσέξουμε λοιπόν! Ἂς ἀνοίγουμε τὰ αὐτιὰ καὶ τὴν καρδιά μας στὰ θεῖα λόγια τοῦ Κυρίου μας, ποὺ ἀποτελοῦν τὴ μόνη ἀλήθεια, κι ἂς προσαρμόζουμε τὴ ζωή μας σὲ αὐτά. Αὐτὰ μᾶς δείχνουν τὸν δρόμο γιὰ τὴν οὐράνια Βασιλεία του.